[{Public | Private}]

می توانید یکی از دو عبارت بالا را نسبت به نیاز  در تعریف تابع API خودتان به کار ببرید

اگر کمی با برنامه نویسی آشنا باشید با واژه میدان دیدScope  و یا میدان عمل بیگانه نخواهید بود اگر تابع خود را در قسمت General  برنامه تعریف کنید بایستی از کلمه کلیدی Private یعنی محلی استفاده کنید در این صورت از این تابع فقط در محلی که نوشته اید می توانید استفاده کنید و در سایر قسمت های برنامه نمی توانید از از آن تابع استفاده کنید و باید دوباره آن را در آن محل تعریف کنید که اصلا این نوع تعریف رو به جز در برنامه های بسیار ابتدایی پیشنهاد نمی کنم

نوع دوم استفاده از Public یا عمومی است که در آن ابتدا باید تابع را در یک ماژول دیگر تعریف کرد و سپس در سایر قسمت های برنامه و بدون محدودیت استفاده کرد

Declare Function

کلمه کلیدی است و حتما باید ردر تعریف تابع استفاده گردد

Function Name

نام تابع API  است این نام می تواند هرچیزی باشد و شما می توانید حتی از نام خودتان به جای این پارامتر استفاده کنید ولی هرگز نباید این پارامتر را خالی بگذارید و نوشتن آن الزامی است البته توصیه می کنم برای بالا رفتن خوانایی برنامه از نام اصلی تابع استفاده کنید زیرا در غیر این صورت می بایستی از قسمت Function Alias استفاده کنید

Lib "Library Name"

اصولا توابع API  ویندوز در درون فایل های کتابخانه ای ویندوز(DLL) قراردارند و برای استفاده از این توابع می بایستی از درون کتابخانه مربوط به خود فراخوانی شود در این قسمت که نوشتن آن الزامی است شما باید نام کتابخانه ای را که تابع در درون آن قرار دارد را در درون کوتیشن بنویسید

کتابخانه های توابع در ویندوز مختلف هستند و از پر کاربرد ترین اونا می تونم به موارد زیر اشاره کنم

 Kernel32.DLL

USER32.DLL

GDI32.DLL

WINMM.DLL

و ...

البته در نوشتن نام کتابخانه نوشتن پسوند DLL اختیاری است

[ Alias "function alias"]

در این قسمت که البته نوشتن اون اختیاریه در اکثر موارد باید نام کامل تابع رو تایپ کرد و در صورتی باید این قسمت رو حتما نوشت که نام تابع رو به دلخواه خودمون عوض کردیم ابته این بخش دارای کاربرد های دیگه ای هم هست که در انجا به اونا اشاره نمی کنم

( Argument list)

هر تابع API ویندوز مانند توابع داخلی ویژوال بیسیک می توان دارای چندین آرگومان باشد که این آرگومان ها بسته به نوع تابع متغیرند ، توابعی وجود دارند که شاید بیش از هفت آرگومان داشته باشند و توابعی هم وجود دارن که هیچ آرگومانی ندارند

As data type

اصولا هدف از فراخوانی تابع گرفتن خروجی از تابع است تمامی توابع API  یک مقدار را برمی گردانند که برای معین نمودن نوع مقدار برگشتی از واژه کلیدی As  و سپس نوع داده استفاده می کنیم که در اکثر توابع مقدار برگشتی از نوع Long  و یا String خواهد بود. در مباحث بعدی مثالهایی را می آوریم که با تکرار آنها می توانید به درستی مفواهیم آن را یاد بگیرید.