» از آنجایی که دسترسی سریع به رکوردهای یک منبع داده و استخراج آنها برای برنامه نویسان پایگاه داده یک نیاز ضروری احساس می شد ، مدل اشیاء داده ADO به وجود آمد .
» مدل ADO از سایر مدل های پایگاه داده مانند DAO و RDO ( اشیاء داده راه دور ) کوچکتر است . و یا به عبارتی ADO کوچک شده مدل RDO است . با استفاده از ADO میتوان سریعا رکوردست ها را ایجاد کرد ، حتی میتوان پس از ایجاد رکوردست اتصال پایگاه داده را قطع کرده و پس از ایجاد تغییرات لازم در آن ، مجددا به پایگاه داده متصل شده و رکوردست تغییر یافته را به آن ارسال کرد .
» یکی از مهمترین تفاوت های ADO و RDO در این است که ADO برای کار با داده ها به جای ODBC از واسط OLEDB استفاده می کند و به همین دلیل می تواند دارای انعطاف پذیری بیشتری باشد و به منابع داده غیر SQL نظیر E Mail و AS400 و حتی سرویسهای دایرکتوری شبکه دسترسی داشته باشد .
» مدل ADO بسیار کوچک است و تنها دارای سه شیء اصلی میباشد :
1 ) شیء ConnectionString ، که همان اتصال به پایگاه داده است .
2 ) شیء Command ، که برای اجرای جستجو به کار می رود .
3 ) شیء RecordSet ، که همان رکوردست خروجی جستجوی Command است .
هر کدام از این اشیاء دارای زیر مجموعه ای برای خود هستند که توضیح همه آنه در این مبحث نمی گنجد .
» خواص ADO :
مدل ADO دارای تعدادی خواص منحصر به فرد است که در مدل های DAO و RDO وجود ندارند . این خواص نحوه ایجاد DataSet ، جابه جایی اشاره گر در رکوردست و حقوق دسترسی در اتصال را تعیین می کنند :
* ConnectionString
* CommandText
* CommandType
* CursorLocation
* CursorType
* LockType
* ModeType
» رشته اتصال ( ConnectionString ): در مدل ADO برای مشخص کردن ارائه کننده OLEDB اتصال منبع داده و نیز سایر جزئیات مود نیاز ، از خاصیت ConnectionString استفاده میشود :
برای مثال ایجاد ارتباط با یک پایگاه داده Access :
Provider=Microsoft.Jet.OLEDB.3.51;Data Source=C:\Sample.mdb
اتصال به پایگاه داده SQL Server :
Provider=SQLOLEDB.1;Data Source=Pibs;User ID=sa;Location=mca
» متن فرمان ( CommandText ): این خاصیت در ADO، جستجویی را که باید برای استخراج داده ها اجرا شود مشخص می کند برای مثال :
CommandText="SELECT * FROM Table1"
» نوع فرمان CommandType : این خاصیت نوع جستجو را مشخص می کند و مقدار پیش فرض آن adCmdUnknown است . اگر بخواهیم از دستورات SQL استفاده کنیم باید مقدار آن را برابر با adCmdText قرار دهیم .
adCmdText (1: مقدار موجود در CommandText ، متن فرمان مورد نظر است .
adCmdTable (2: مقدار موجود در CommandText ، نام جدولیست که جستجوی SQL
همه ستونهای آن را بر میگرادند .
adCmdStoredProc(4: مقدار موجود در CommandText ، یک روال ذخیره شده است .
adCmdUnknowm (8: مقدار پیش فرض است .
» استفاده از Adodc :
کنترل Adodc در واقع نماینده گرافیکی برای استفاده از امکانات ADO است . شکل آن تقریبا شبیه به کنترل Data است ولی برای استفاده از آن ابتدا آن را به جعبه ابزار ویژوال بیسیک اضافه کنیم . برای این کار شما باید از جعبه Components گزینه MicroSoft ADO Data Control 6.0 (OLEDB) را علامت بزنید . سپس برای استفاده آن را بر روی فرم خود قرار داده و طبق سلیقه خود آن را تنظیم کنید .
روش اتصال به پایگاه داده اکسس:
این روش بهترین روش در طراحی برنامه های پایگاه داده است چون می تواند انعطاف بیشتری در انتخاب پایگاه داده داشته باشد . برای مثال چند خط برنامه زیر کار همه مراحلی که در روش اول دنبال کردیم را انجام می دهد :
Private Sub Form_Load()
Adodc1.ConnectionString="Provider=Microsoft.Jet.OLEDB.4.0;Data Source=C:\db.mdb;"
Adodc1.CommandType = adCmdText
Adodc1.RecordSource = "SELECT * FROM Student"
Adodc1.Refresh
End Sub
البته بیشتر خصوصیات کنترل Adodc مانند کنترل Data است . یعنی دستوراتی مانند روفتن به رکورد قبل یا بعد همانند دستورات مورد استفاده در کنترل Data می باشد .
+ توجه داشته باشید که در کد با لا باید یک بانک در درایو c با نام "db.mdb" وجود داشته باشد.